Regelmatig bezoek ik het asielzoekerscentrum (AZC) in Dronten. Eén van mijn vriendinnen is Marolyn*, een jonge vrouw uit China. Zij heeft moeten vluchten, omdat in haar provincie christenen nog steeds worden vervolgd. Toen een aantal mensen van haar kerk vermoord waren drongen haar ouders erop aan dat zij het land uit moest. Om haar ouders te beschermen is ze er gevlucht zonder hen te laten weten waarheen. Uit angst voor hun veiligheid kan ze ook geen contact met hen opnemen. Natuurlijk onnodig te zeggen dat ze haar ouders, familie en vrienden enorm mist en ze is soms erg verdrietig. Ze vindt het fijn als we bij haar langskomen, samen kletsen, eten, een stukje uit de Bijbel lezen en samen bidden. Ze vindt het mooist als we na het lezen elkaar vertellen wat ons opvalt in het stukje en wat we ervan leren. Zo leren van elkaar en merken we dat waar we vandaan komen een grote invloed heeft op hoe we de Bijbel interpreteren.
Terwijl Kris en ik in Papoea waren, heeft Marolyn bericht van de IND gehad dat haar bezwaarschrift is afgewezen. Hoe verdrietig, je niet welkom te voelen terwijl je weet dat je niet terug kunt naar het land waar je vandaan komt. Marolyn mag in Hoger Beroep gaan, maar ze mag de uitspraak niet in Nederland afwachten… Wat een dilemma en wat een lastige situatie. Marolyn heeft ervoor gekozen om opnieuw te vluchten, ze is ondergedoken bij een gezin en wacht nu in spanning af wat het Hoger Gerechtshof erover te zeggen heeft. Wilt u/jij voor Marolyn en haar advocaat bidden?
Dit artikel is een onderdeel van: hier