Lieve allemaal.
Een kort verslagje hoe onze tijd in het midden oosten is geweest met RescueNet.
Na een lange tijd van voorbereiden met nog 2 andere dames zijn we in de afgelopen weken met een klein team van RescueNet Europa naar het midden oosten geweest. Kris ging niet mee naar het midden oosten, maar was alvast naar Australië gegaan om daar zijn broer te helpen met de voorbereidingen van de oogst.
We werden verwelkomd in een nieuw ingericht huis. Niet echt wat je zou verwachten als je op reis gaat: warme douches, stevige stapelbedden, koelkasten, airconditioning en werkende toiletten, en niet te vergeten het geweldige eten dat we elke dag hadden.
Ons doel van de reis: het ondersteunen en bemoedigen van degenen die langdurig in het midden oosten hoop brengen. Ook hebben we het team en lokale mensen ondersteund op verschillende gebieden. Wat ons eigen team betreft, wilden we onze onderlinge banden verstevigen door met elkaar te werken en we wilden kijken of onze opgestelde veiligheidsmaatregelen werken voor het geval we in een conflict zone moeten werken. We kijken terug op een bijzonder goed geslaagde reis waar we God aan het werk hebben gezien en waarvan we een hoop van geleerd hebben.
Terwijl we genoten van de geweldige faciliteiten, waren we in staat om veel verschillende dingen te doen. Dankzij de flexibiliteit van het team hebben we ons opgedeeld in verschillende teams, meestal op basis van de verschillende talenten die we hadden.
We hebben:
- onderwijzers getraind in hoe ze getraumatiseerde vluchtelingenkinderen weerbaarder kunnen maken en we hebben ze begeleid terwijl ze met de kinderen werkten
- collega’s en andere mensen die in vluchtelingenkampen werken onderwezen in basishygiëne, gezondheidszorg en EHBO,
- een seminar gehouden over beveiliging en veiligheid voor alle collega's in het land,
- tips en advies gegeven aan degenen die werken met vluchtelingen omdat veel van de vluchtelingen flashbacks, nachtmerries, stress en slapeloosheid ervaren. Nu kunnen zij de mensen in de kampen helpen om weer grip op hun leven te krijgen,
- klusjes gedaan in het huis waar we verbleven (verven terwijl het ca 32C! )
- een medewerker geholpen met verhuizen,
- een school voor vluchtelingenkinderen geschilderd (veel vluchtelingenkinderen kunnen niet naar een gewone school en zijn afhankelijk van vrijwilligers die een paar dagen in de week onderwijs geven),
- onderhoudsklusjes gedaan op een ander schooltje voor vluchtelingenkinderen,
- advies gegeven aan een school voor kinderen met een beperking
- families bezocht die nog maar kortgeleden van geloof zijn veranderd
- een kleine bijbelstudiegroep bijgewoond
- enkele medische spreekuren gehouden in verschillende kerken en vluchtelingenkampen. De meeste vluchtelingen kunnen zich de medische diensten in het land niet veroorloven en daarom waren velen blij om gezien te worden door een van onze artsen van ons team.
- een gezellige avond georganiseerd voor alle (veel buitenlandse) vrouwen die altijd anderen helpen en voor anderen klaarstaan. Voor hen is het werken, in een land waar de vrouw niet belangrijk is, lastig en soms een hele uitdaging
- een aantal Yazidi meisjes ontmoet die allen gevangen waren geweest door IS strijders. Een bijzondere ontmoeting! De vrouwen, die deze meisjes elke week bezoeken, vroegen ons of we met ze mee wilden gaan om wat ‘gezelligs’ met de meiden te doen. Toen we daar kwamen herkende één van de meisjes mij van een eerdere reis. Geweldig om van haar te horen hoe het nu met haar gaat en dat ze elke keer Gods vrede ervaart als mensen voor haar bidden. Willen jullie ook voor haar bidden?
In totaal hebben we zo’n 350 patiënten gezien
Al met al was ik onder de indruk van alle bedieningen die we konden helpen. Zoveel liefde die we ervaarden van de leraren voor de kinderen, leerkrachten die hun vrije tijd en geld geven om de kinderen te onderwijzen, een stukje veiligheid bieden en hen nieuwe Hoop geven. De warmte en liefde die we ervaarde van het team dat ons verwelkomde, de voorgangers en de kerkleden die we ontmoetten, zij, die de veiligheid van hun en hun gezinnen riskeren om mensen over hun Verlosser te vertellen. Het was bijzonder om al deze geweldige en moedige mensen te ontmoeten.
Eén van de uitdagingen die we als team hadden was ons budget. We hadden geen geld beschikbaar voor medicijnen die we onze patiënten wilden voorschrijven. Toch werd ons gevraagd om gewoon het recept uit te schrijven en te geven. De kerk en de mensen waarvoor we werkten hadden geloof dat het wel goed zou komen. En gelijk hadden ze! Nadat we terug van de reis waren, kregen we e-mail dat 'iemand' vorig jaar al een donatie had gegeven die de organisatie nog niet had gebruikt. Toen ze bekeken hoeveel het was, bleek dat het precies het tekort dekte dat we hadden met de medicijnen. Geweldig om te zien en te ervaren hoe God voorziet!
Op sommige plaatsen waren we niet in staat om openlijk over onze Schepper te delen, maar wanneer het mogelijk was, baden en bemoedigden we mensen. Toen we met een bepaalde groep mensen werkten, dachten we dat het ons niet was toegestaan om het evangelie openlijk te delen, maar tot onze verbazing vertelden de mensen die er lang werkten openlijk, baden met passie en de groep die werd bediend, ons dat gebeden tot Jezus het enige was dat hen zou helpen vrede in hun hart en geest te krijgen.
Dingen die we als team hebben geleerd:
- altijd handig om wat emmers water te vullen voor het geval dat het water opraakt
- houdt je einddoel voor ogen, dat maakt dat je flexibel kunt zijn.
- de vaak hopeloze situatie van zoveel vluchtelingen, Heer help!
- het hebben van veel verschillende persoonlijkheden in het team maakt de ‘soep’ erg interessant en smaakvol
- vergeet niet een teamfoto te maken ... oeps sorry!